کد مطلب:124419 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:123
درباره ی (و شاهد و مشهود)
[16]-208- اربلی می گوید:
شیخ كمال الدین بن طلحه گفت:خدای عزیز و والامقام به [امام] حسن علیه السلام در تبیین مقاصد اموری كه به تدبیر آن ها می پرداخت، فطرتی تیز و ژرف نگر روزی كرده بود، و برای اصلاح پایه ها و مبانی دین، هوشمندی استوار به او بخشیده بود. و سرشتی ویژه ی او كرده بود كه خمیره ی آن، سرشار از صور و معانی دانش بود، و برایش [شیر] پستان های راه یابی از كمك [و هدایت] جد و پدرش را، روان ساخته بود. پس با اندیشه ی درخور ستایش و قریحه ی همراه خود - در هر جا كه درنگ می كرد - با رستگاری میوه های اهداف دنبال شده را می چید، و در مسجد رسول خدا صلی الله علیه و آله می نشست، و مردم در اطرافش حلقه می زدند، و سخنانی
[ صفحه 207]
می گفت كه سوز عطش سؤال كنندگان را، درمان، و دستاویز گویندگان [مخالف] را می برید.
و امام أبوالحسن علی بن أحمد واحدی با سند خود، روایت می كند كه مردی گفت:
من وارد مسجد مدینه شدم و دیدم مردم دور یك نفر گرد آمده اند، و او از رسول خدا صلی الله علیه و آله سخن می گفت. به او گفتم:مرا از تفسیر آیه ی شریفه (شاهد و مشهود) آگاه كن. گفت:بله، اما «شاهد»، روز جمعه است، و «مشهود»، روز عرفه.
از او گذشتم، و به یك نفر دیگر [كه مردم اطرافش بودند و] سخن می گفت، رسیدم، و همان سؤال را پرسیدم، گفت:بله، اما «شاهد»، روز جمعه است، و «مشهود»، روز عید قربان.
از او نیز گذشتم، و نزد جوانی كه صورتش همچون طلای سرخ می درخشید، و از رسول خدا صلی الله علیه و آله سخن می گفت، رسیدم، و همان سؤال را پرسیدم. گفت:آری، اما «شاهد»، محمد صلی الله علیه و آله است، و «مشهود»، روز قیامت؛ آیا نشنیدی كه [خدای سبحان] می فرماید:«ای پیامبر! ما تو را شاهد فرستادیم» [1] و نیز فرمود:«آن روز، روزی است كه مردم را برای آن گرد می آورند، و آن، روز «مشهود» است [كه جملگی در آن حاضرند،]». [2] .
پرسیدم:اولی كیست؟ گفتند:ابن عباس. و پرسیدم:دومی كیست؟ گفتند:ابن عمر، و پرسیدم:سومی كیست؟ گفتند:حسن بن علی بن ابیطالب علیه السلام. و پاسخ حسن علیه السلام از همه بهتر بود. [3] .
شیخ كمال الدین بن طلحه گفت:خدای عزیز و والامقام به [امام] حسن علیه السلام در تبیین مقاصد اموری كه به تدبیر آن ها می پرداخت، فطرتی تیز و ژرف نگر روزی كرده بود، و برای اصلاح پایه ها و مبانی دین، هوشمندی استوار به او بخشیده بود. و سرشتی ویژه ی او كرده بود كه خمیره ی آن، سرشار از صور و معانی دانش بود، و برایش [شیر] پستان های راه یابی از كمك [و هدایت] جد و پدرش را، روان ساخته بود. پس با اندیشه ی درخور ستایش و قریحه ی همراه خود - در هر جا كه درنگ می كرد - با رستگاری میوه های اهداف دنبال شده را می چید، و در مسجد رسول خدا صلی الله علیه و آله می نشست، و مردم در اطرافش حلقه می زدند، و سخنانی
[ صفحه 207]
می گفت كه سوز عطش سؤال كنندگان را، درمان، و دستاویز گویندگان [مخالف] را می برید.
و امام أبوالحسن علی بن أحمد واحدی با سند خود، روایت می كند كه مردی گفت:
من وارد مسجد مدینه شدم و دیدم مردم دور یك نفر گرد آمده اند، و او از رسول خدا صلی الله علیه و آله سخن می گفت. به او گفتم:مرا از تفسیر آیه ی شریفه (شاهد و مشهود) آگاه كن. گفت:بله، اما «شاهد»، روز جمعه است، و «مشهود»، روز عرفه.
از او گذشتم، و به یك نفر دیگر [كه مردم اطرافش بودند و] سخن می گفت، رسیدم، و همان سؤال را پرسیدم، گفت:بله، اما «شاهد»، روز جمعه است، و «مشهود»، روز عید قربان.
از او نیز گذشتم، و نزد جوانی كه صورتش همچون طلای سرخ می درخشید، و از رسول خدا صلی الله علیه و آله سخن می گفت، رسیدم، و همان سؤال را پرسیدم. گفت:آری، اما «شاهد»، محمد صلی الله علیه و آله است، و «مشهود»، روز قیامت؛ آیا نشنیدی كه [خدای سبحان] می فرماید:«ای پیامبر! ما تو را شاهد فرستادیم» [1] و نیز فرمود:«آن روز، روزی است كه مردم را برای آن گرد می آورند، و آن، روز «مشهود» است [كه جملگی در آن حاضرند،]». [2] .
پرسیدم:اولی كیست؟ گفتند:ابن عباس. و پرسیدم:دومی كیست؟ گفتند:ابن عمر، و پرسیدم:سومی كیست؟ گفتند:حسن بن علی بن ابیطالب علیه السلام. و پاسخ حسن علیه السلام از همه بهتر بود. [3] .
[1] احزاب:45؛ (يا أيها النبي انا أرسلناك شاهدا).
[2] احزاب:45؛ (ذلك يوم مجموع له الناس و ذلك يوم مشهود).
[3] كشف الغمة 543:1.